„Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi». I rzekł Bóg: «Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem.      A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona». I tak się stało”

 (z Księgi Rodzaju 1, 28-31) 

       W naszej parafii, w czerwcu, w czasie bujnego wzrostu i dojrzewania roślin, kultywowany jest obrzęd błogosławieństwa pól. Wyraża on naszą wdzięczność za wszelkie dobrodziejstwa otrzymane od Boga Stwórcy i Pana wszechrzeczy, który stworzył cały ten świat i powierzył go ludziom w opiekę. Nie znaczy to jednak, że wszystko zależy tylko od nas ludzi – przeciwnie – to Bóg jest Dawcą życia. Obrzęd błogosławieństwa pól jest przejawem naszej żywej wiary w Bożą Opatrzność – nieustanną opiekę i działanie Boga w naszym życiu. Na wspólną modlitwę mieszkańcy wsi wraz z kapłanem spotykają się przy udekorowanych kapliczkach lub krzyżach przydrożnych. Tam, po wysłuchaniu fragmentu Ewangelii oraz po modlitwie o błogosławieństwo Boże o dobre urodzaje i o to, aby nikomu nie brakowało chleba, następuje moment pokropienia wodą święconą pól i okolicznych zasiewów. Całość obrzędu zwieńcza Eucharystia sprawowana w intencji mieszkańców wsi z prośbą o błogosławieństwo dla wszystkich rolników. Dla tych co umiłowali naszą polską ziemię oraz okazują jej miłość i szacunek, i z troską dbają o plony zrodzone z zasianego ziarna.

„Pozostańcie wierni tradycjom waszych praojców. Oni podnosząc wzrok znad ziemi ogarniali nim horyzont, gdzie niebo łączy się z ziemią i do nieba zanosili modlitwę o urodzaj, o ziarno dla siewcy i ziarno dla chleba. Oni w imię Boże rozpoczynali każdy dzień i każdą swoją pracę i z Bogiem swoje rolnicze dzieło kończyli. Pozostańcie wierni tej prastarej tradycji! Ona wyraża najgłębszą prawdę o sensie i owocności waszej pracy. Szanujcie każde ziarno zboża kryjące w sobie cudowną moc życia. Uszanujcie również ziarno Słowa Bożego. Niech z ust polskiego rolnika nie znika to piękne pozdrowienie: Szczęść Boże! Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życzenia. W nich zawarta jest nasza chrześcijańska godność. Nie dopuśćcie, aby ją wam odebrano — bo próbuje się to robić! Świat pełen jest zagrożeń. Docierają one poprzez środki przekazu także do polskiej wsi”.

(Krosno 10.06.1997 r. św. Jan Paweł II)