Przed kilkoma dniami przeżywaliśmy uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Ten dzień, 25 marca, to w Kościele także Dzień Świętości Życia oraz Dzień Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Pełna poprawna nazwa brzmi: „Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą”. Nie jest to więc adopcja prawna dziecka po urodzeniu, pozbawionego opieki rodzicielskiej, do rodziny zastępczej, ale adopcja duchowa dziecka poczętego zagrożonego zabiciem w łonie matki. Wyrażana jest osobistą modlitwą jednej osoby o ocalenie życia dziecka wybranego przez Boga Dawcę Życia. Trwa przez 9 miesięcy, okres wzrostu dziecka w łonie matki. Zobowiązanie adopcyjne, poprzedza przyrzeczenie, które je utwierdza.
W naszej parafii w Gzach 26 osób podjęły się Duchowej Adopcji. Oto osoby, które zaangażowały się w to piękne dzieło: Bochenek Cecylia, Brusk Grażyna, Brusk Milena, Brusk-Zaręba Katarzyna, Elak Zofia, Kępczyńska Marianna, Kęsicka Bogumiła, Kęsicka Katarzyna, Klejment Marianna, Kostyra Aniela, Krajewska Marta, Krawczyk Elzbieta, Krawczyk Janina, ks. Majewski Kazimierz, Kucińska Beata, Kulesza Emilia, Leleń Joanna, Milewska Dorota, Milewska Elżbieta Beata, Milewska Justyna, Rzepińska Jadwiga, Tyszkiewicz Zofia, Załoga Janina, Żebrowska Halina, Wojciechowska Anna, Wojciechowska Ewa.
Każda osoba otrzymała książeczkę wraz z różańcem.
Istota Duchowej Adopcji wynika z osobistego: modlitewnego i uczynkowego wstawiennictwa do Jezusa Chrystusa osoby adoptującej duchowo, wstawiennictwo o pomoc w ratowaniu od zagłady jednego nieznanego, lecz wybranego przez Boga-Dawcę Życia zagrożonego aborcją dziecka. Trwa przez okres 9 miesięcy, okres wzrostu dziecka w łonie matki. Zobowiązanie adopcyjne, poprzedza przyrzeczenie, które je utwierdza.
Wiedza i podejmowanie Duchowej Adopcji ma odwodzić od zamiaru popełnienia aborcji lub niszczących ludzkie zarodki praktyk „in vitro”. Wiedza i podejmowanie tej posługi ma służyć kształtowaniu postaw pro rodzinnych. Osobom, które popełniły grzech aborcji, czy „in vitro”, lub w jakiś sposób w niej uczestniczyły, Duchowa Adopcja przywraca równowagę ducha i usuwa udrękę sumienia (syndromu postaborcyjnego). Duchowa Adopcja umacnia ludzi w zdrowych zasadach moralnych, buduje w rodzinie poczucie więzi, wzajemnej miłości, bezpieczeństwa i solidarności, a nie zakłócony rozwój prokreacji jest gwarancją bezpiecznej egzystencji narodu.
